Gallery

Επικοινωνία

ΜωρόΟι αλλεργικές παθήσεις στο σύνολο τους, συμπεριλαμβανομένων του άσθματος, της ατοπικής δερματίτιδας, της τροφικής αλλεργίας/ υπερευαισθησίας, της αλλεργικής ρινίτιδας και της οξείας κνίδωσης (αγγειοοίδημα) έχουν αυξανόμενη τάση.

Την παραπάνω διαπίστωση ανέφερε στη διάλεξή της η  Δρ. Αιμιλία Βασιλοπούλου, Κλινική Διαιτολόγος Διατροφολόγος, Διδάκτορας Ιατρικής Αθήνας στα πλαίσια του 10ου Πανελλήνιου Συνεδρίου Διατροφής- Διαιτολογίας.

Πολλοί παράγοντες πιθανώς να σχετίζονται με ιδιαίτερη έμφαση σε γονιδιακούς παράγοντες και στη διατροφή κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, του θηλασμού, τη διατροφή στους πρώτους μήνες ζωής του παιδιού.

Η πρόληψη των αλλεργικών νοσημάτων στα πλαίσια διαφόρων μελετών επικεντρώνεται στη διάρκεια της εγκυμοσύνης, αλλά και της πρώτης βρεφικής ηλικίας όπου το παιδί θηλάζει αποκλειστικά ή γίνεται χρήση συγκεκριμένων υποαλλεργικών υποκαταστάτων γάλακτος, με τάση να καθυστερείται η εισαγωγή νέων τροφών στο διαιτολόγιο του. Πολλές μελέτες έχουν επικεντρωθεί στην βελτίωση των συμπτωμάτων αλλεργικών νοσημάτων πέραν της τροφικής αλλεργίας μέσα από συγκεκριμένες διατροφικές παρεμβάσεις για παράδειγμα διαιτολόγια με υψηλή συγκέντρωση σε αντιοξειδωτικές βιταμίνες για τη βελτίωση του άσθματος αλλά και μείωση των τροφικών ψευδοαλλεργιογόνων για την βελτίωση του εκζέματος.

Από μεγάλη επιδημιολογική μελέτη (EUROPREVALL) τη χρονικη περίοδο 2004-2009 φάνηκε ότι η τροφική αλλεργία προσβάλλει περίπου το 4-6 % των παιδιών της πρώτης ηλικίας που ζουν σε οικονομικά ανεπτυγμένες χώρες συμπεριλαμβανομένης και της Ελλάδας. Χαρακτηριστικά η αλλεργία στο γάλα αγελάδας παρουσιάζεται στα περισσότερα βρέφη πριν την ηλικία των 30 ημερών. Η πρώιμη έκθεση στα τροφικά αλλεργιογόνα, ο τρόπος επεξεργασίας μίας τροφής και η επαφή με διάφορα σκευάσματα με τροφικές προσμείξεις (κρέμες), φαίνεται να συμβάλλουν στην ανάπτυξη τροφικών αλλεργιών.

Το ποσοστό αυτό της τροφικής αλλεργίας φαίνεται να μειώνεται προοδευτικά με την πάροδοτου χρόνου, φτάνοντας στην σχολική ηλικία το 1-2%, ποσοστά στα οποία κυμαίνεται η νόσος και κατά την ενήλικη ζωή. Τροφές όπως το γάλα, το αυγό, τα σιτηρά, η σόγια, το αράπικο φιστίκι, το φουντούκι και το ψάρι έχουν περιγραφεί ως συχνότερα αίτια αλλεργικών αντιδράσεων στα παιδιά.

Η κλινική εικόνα της τροφικής αλλεργίας παίρνει συχνά τη μορφής της συστηματικής αναφυλαξίας και του αναφυλακτικού σοκ. Σημαντικό πρόβλημα είναι η αμφιβολία, το άγχος και ο φόβος τέτοιων αντιδράσεων που οδηγούν σε χρόνια υποβάθμιση της ποιότητας ζωής σε ολόκληρη την οικογένεια του παιδιού αλλά και του ενήλικα με τροφική αλλεργία. Το πρώτο βήμα για την αντιμετώπιση της τροφικής αλλεργίας και όλων των συνεπειών της είναι η σωστή διάγνωση. Στις σημερινές συνθήκες η σωστή διάγνωση οδηγεί στην προφύλαξη (αποφυγή της υπεύθυνης αλλεργιογόνας τροφής). Είναι όμως δυνατόν στο εγγύς μέλλον η σωστή διάγνωση να οδηγεί και στη σωστή θεραπεία καθώς κάποιες πρώιμες μελέτες στηρίζουν την ιδέα της ειδικής απευαισθητοποίησης μέσω της από του στόματος λήψης του αλλεργιογόνου.

Η εκπαίδευση των ασθενών για τη διαχείριση της νόσου με αποφυγή των υπεύθυνων αλλεργιογόνων τροφών, αλλά και η στοιχειοθέτηση μιας ισορροπημένης διατροφής εξασφαλιζει τη σωστή ανάπτυξη και υγεία.

Πηγή: www.logodiatrofis.gr

Leave a Comment

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *