Η διατροφή είναι το σημαντικότερο στοιχείο για την ρύθμιση του σακχαρώδη διαβήτη τύπου 2. 
Μαζί με την αύξηση της σωματικής δραστηριότητας αποτελούν διαχρονικά το πιο δυνατό όπλο για την θεραπεία της νόσου. Ποια διατροφή όμως και ποια άσκηση; Αυτά είναι ερωτήματα που απασχολούν συνεχώς ασθενείς και γιατρούς που πρέπει να επιλέξουν την καλύτερη τακτική.
Στο πεδίο της διατροφής, δημοσιεύθηκε στο Diabetes Care στις 28 Ιουλίου, μια μελέτη που έγινε στο Πανεπιστήμιο της Αδελαΐδας και σαν αντικείμενο είχε την διερεύνηση της καλύτερης αναλογίας συστατικών για την ρύθμιση του σακχαρώδη διαβήτη τύπου 2. Οι επιστήμονες στρατολόγησαν 93 ενήλικες που έπασχαν από αρρύθμιστο σακχαρώδη διαβήτη τύπου 2, δηλαδή είχαν γλυκοζυλιωμένη αιμοσφαιρίνη >7 και τους χώρισαν σε δυο ομάδες, όπου η μια ακολούθησε διατροφή με πολλούς υδατάνθρακες και λίγα λιπαρά και η άλλη διατροφή με λίγους υδατάνθρακες και λίγα κορεσμένα λιπαρά. Και οι δύο ομάδες έπαιρναν ακριβώς το ίδιο ποσό θερμίδων. Αναλυτικά η σύσταση στην ομάδα των χαμηλών υδατανθράκων ήταν 14% υδατάνθρακες με μέριμνα να μην ξεπερνούν τα 50 γραμμάρια την ημέρα, 28% πρωτεϊνες, 58%συνολικά λίπη από τα οποία τα 35% ήταν μονοακόρεστα, 13% πολυακόρεστα και μόνο το 10% ήταν κορεσμένα λίπη. Η ομάδα των πολλών υδατανθράκων το διαιτολόγιο της είχε σύσταση 53% υδατάνθρακες με έμφαση σε υδατάνθρακε χαμηλού γλυκαιμικού δείκτη, 17% πρωτεΐνη, 30% συνολικά λίπη, από τα οποία τα 15% μόνοακόρεστα, 9% πολυακόρεστα και 10% κορεσμένα λίπη.
Τα άτομα αυτά ακολούθησαν ένα πρόγραμμα 24 εβδομάδων και η τήρηση των διαιτολογίων εποπτευόταν από διαιτολόγους, ενώ παράλληλα ακολουθούσαν πρόγραμμα άσκησης 60 λεπτών για τρεις φορές την ημέρα υπό την επίβλεψη γυμναστών. Τα αποτελέσματα ήταν θετικά και για τις δύο ομάδες, όμως η ομάδα με τους χαμηλούς υδατάνθρακες είχε πιο εντυπωσιακές επιδόσεις.
Συγκεκριμένα, η ομάδα των χαμηλών υδατανθράκων μείωσε την γλυκοζυλιωμένη της αιμοσφαιρίνη κατά 2,6%, σε αντίθεση με την άλλη ομάδα η οποία κατάφερε μείωση 1,9%. Τα άτομα με που ελάμβαναν λίγους υδατάνθρακες είχαν πολύ μικρότερη διακύμανση στις τιμές του σακχάρου, και βρίσκονταν για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα της ημέρας σε φυσιολογικά επίπεδα σακχάρου. Τα τριγλυκερίδια στην ίδια ομάδα έπεσαν 5 φορές περισσότερο από ότι στην ομάδα με του πολλούς υδατάνθρακες και είχαν επίσης μεγαλύτερη αύξηση της καλής χοληστερίνης HDL.
Οι δύο ομάδες έχασαν βάρος και μάλιστα το ίδιο ποσο, περίπου 12 κιλά κατά μέσο όρο. Το πιο σημαντικό όμως στοιχείο που διαφοροποιεί τις δύο δίαιτες είναι ότι η δίαιτα με τους λίγους υδατάνθρακες μείωσε την ποσότητα των φαρμάκων 2 φορές περισσότερο από ότι κατάφερε η ομάδα που έπαιρνε πολλούς υδατάνθρακες.
Πηγή: smarthealth.gr
